Ajurweda – medycyna ajurwedyjska

Ajurweda (medycyna indyjska) przez wielu badaczy uznawana jest za jeden z najstarszych systemów leczniczych. Szacuje się, że liczy ona ponad 5000 lat. Sama nazwa ajurweda jest złożeniem dwóch sanskryckich słów: ajur (życie) i weda (wiedza), a zatem może być ona przetłumaczona, jako wiedza o życiu.

Ajurweda rozwinęła się w starożytnych Indiach jako rezultat badań, filozofii i duchowych doświadczeń starożytnych mędrców (riszi). Trzy klasyczne starożytne teksty ajurwedyjskie napisane są w sanskrycie i są to: Czaraka sanhita, Suśruta Sanhita oraz Asztanga Hridajam sanhita.

Ajurweda traktuje człowieka jako mikrokosmos odbijający w sobie cały makrokosmos. Mówi ona także o pięciu żywiołach (ziemia, woda, ogień, powietrze, przestrzeń) oraz o trzech humorach (typach energii): Watta (powietrze i przestrzeń – ruch), Pitta (ogień i woda – żółć, metabolizm) i Kapha (ziemia i woda – śluz, struktura ciała). Tradycyjna medycyna ajurwedyjska została uznana przez WHO (Światową Organizację Zdrowia) w roku 1979 za wartościową koncepcję zdrowia i terapii.

Diagnoza stanu zdrowia w Ajurwedzie

Ajurweda posługuje się ośmioma metodami diagnozowania. Są to: badanie tętna, badanie moczu, badanie kału, badanie języka, badanie mowy i głosu, badanie dotykowe, badanie oczu, ogólne badanie fizyczne. Pacjent traktowany jest jak żywa księga, którą można odczytać na podstawie obserwacji, wywiadu i dotyku.

Tradycyjnie diagnozowanie ajurwedyjskie ma następujące nazewnictwo:
Nadi: badanie tętna,
Mutra: badanie moczu,
Mala: badanie stolca,
Dżihwa: oglądanie języka,
Śabda: obserwacja mowy i głosu,
Sparśa: badanie dotykiem przez palpację,
Druga: badanie oczu,
Akriti: ogólne badanie fizyczne całego ciała.
(w oparciu o Vasant Lad – Medycyna Ajurwedyjska)

Wzmacnianie zdrowia w Ajurwedzie

Tradycyjna Ajurweda była wysoko-zaawansowanym systemem zdrowotnym i leczniczym. Posiadała, jako jedna z pierwszych kultur, wyspecjalizowaną chirurgię, medycynę wewnętrzną, ginekologię, pediatrię, laryngologię, psychiatrię, toksykologię i geriatrię. Jednocześnie Ajurweda była i jest systemem holistycznym, kładącym bardzo duży nacisk na zapobieganie chorobom i zdrowy tryb życia.

W spojrzeniu na człowieka i jego zdrowie medycyna ajurwedyjska opiera się na uwzględnianiu czynników fizycznych, psychicznych, umysłowych i duchowych. Bardziej inwazyjne metody, typu chirurgia, Ajurweda stosuje jedynie w szczególnych przypadkach.

Zazwyczaj jednak stosuje mniej inwazyjne metody, mające na celu przywrócenie niepowtarzalnej osobniczej równowagi danego organizmu. Stosuje się zatem porady dietetyczne, ziołolecznictwo, terapię uciskową (marman), terapię oczyszczającą pańcza-karman, czy wreszcie terapię kolorem (chromoterapia). Ponadto lekarz ajurwedyjski może zalecić ćwiczenie asan (pozycji ciała z hatha-jogi), praktykowanie pranajamy (ćwiczenia oddechowe), czy uspokajającej medytacji.

Chromoterapia - terapia kolorem

Chromoterapia stosowana w Ajurwedzie może mieć szereg różnych wariantów. Jednym z jej zastosowań jest zwracanie uwagi na kolor noszonych ubrań i dobranie tego koloru, zależnie od indywidualnych potrzeb. Kolorom przypisuje się zarówno oddziaływanie psychologiczne, jak i fizjologiczne.

Czerwień ma zwiększać krążenie, pomarańcz działa antyseptycznie i przeciwbakteryjnie, żółty ma harmonizować i zmniejszać przekrwienie. Kolory te pobudzają Pitta.
Zielona barwa odżywia i gruntuje i kojarzy się ją z Kapha (struktura ciała – ziemia i woda).
Niebieski uważa się za kolor uspokajający i chłodzący. Np. przy gorączce, czy żółtaczce zaleca się umieszczenie osoby w niebieskim świetle.
Kolor indygo oraz fioletowy kojarzy się z Watta i przypisuje się im reprezentowanie wyższego spektrum świadomości.

Medycyna Integralna - Ajurweda - Medycyna Indyjska

Łagodzenie i pańczakarman

Pańczakarman oznacza pięciorakie działanie i dotyczy ajurwedyjskiej terapii oczyszczającej. Terapię tę stosuje się jednakże tylko u osób o dostatecznie silnej energii i silnym organizmie. U pozostałych osób (osoby osłabione, zmęczone, słabe itp.) stosuje się łagodzenie.

W tym celu może być użyty imbir, czarny pieprz, pieprz longum (piper longum) – stosowane jako dodatki do diety. Zaleca się wówczas, aby dana osoba zamiast picia zimnej wody, piła: herbatę imbirową, herbatę cynamonową , czy herbatę kminkowo-kolendrowo-koprową. Herbaty te mają oczyszczać kanały energetyczne ciała, usuwają toksyny i zwiększają wewnętrzny ogień (agni). Wówczas podaje się łagodne środki przeczyszczające (jak np. triphala), aby usunąć toksyny z jelita grubego.

Dodatkowo możemy zwiększyć korzyści płynące z takiej terapii poprzez prowadzenie zdrowego trybu życia, łagodne ćwiczenia fizyczne, czy praktykowanie relaksacji, bądź medytacji.